De gemeente Lelystad heeft een nieuw gat in de markt ontdekt, ze gaan woonruimte aanbieden, aan mensen die uit het leven willen stappen. ‘Er zijn veel te veel mensen op de wereld en de plannen van de elite om de wereldbevolking te decimeren, komen ook maar niet echt van de grond’, zegt woordvoerder Martine van Brakel-Mos, ‘Dus wij denken met onze troosteloze omgeving wel hulp te kunnen bieden bij zelfmoord.’
De gemeente kwam op het idee toen een ambtenaar depressief werd, en contact zocht met de zelfmoord-hulplijn. ‘Maar hij kreeg daar helemaal geen hulp’, zegt Van Brakel – Mos. ‘Je zou verwachten dat ze dan met tips komen over welke intercity waar rijdt, of welke soort je het beste kunt gebruiken, of hoe je een strop knoopt, maar nee, niets van dat alles. Wat is dat nou voor hulplijn?’, zo stelt ze een retorische vraag.
Ze verhaalt verder hoe de collega hulp kreeg om met depressive gedachtes om te gaan, telefoonnummers kreeg van hulpverleners, en tips om het gesprek met mensen in zijn omgeving aan te gaan. ‘Hij kreeg notabene hulp om uit Lelystad te verhuizen’, zegt de woordvoerder, ‘Nu woont hij in Gilze-Rijen. En dat is ook niks, maar minder erg dan Lelystad’.
Maar Lelystad geeft ruimte, dus ook ruimte voor ongebruikelijke ideeën. ‘Ja, Lelystad is sowieso één groot ongebruikelijk idee’, zegt woordvoerder Van Brakel-Mos, ‘dus wij zagen dit als kans. We zijn sowieso al een troosteloze stad, met pas sinds kort huizenprijzen. Dus als alle troosteloze mensen nou hier komen wonen, dan is dat win-win. En goed voor de stad, en goed voor de rest van Nederland.’
De verwachting is dan ook dat de komende jaren veel Limburgers naar Lelystad zullen trekken om hun laatste uurtjes hier te slijten. ‘Ja, dat verwachten we ook’, zegt de woordvoerder, Als ze maar weten dat we hier patat verkopen. En touw.’